Drony znajdują szerokie zastosowanie podczas różnych etapów budowy, w tym szczególnie w kontroli postępów i ocenie jakości wykonania pokrycia dachowego. Umożliwiają monitorowanie i analizowanie postępu prac w czasie rzeczywistym, co daje natychmiastowy dostęp do danych na temat statusu projektu. Drony wyposażone w kamery o wysokiej rozdzielczości pozwalają na dokładne sprawdzenie jakości użytych materiałów, ich rozmieszczenia oraz zgodności z projektem. Tym samym eliminują potrzebę ręcznych kontroli, które są czasochłonne i mogą wprowadzać błąd ludzki.
Jednym z najważniejszych atutów dronów w budownictwie jest ich zdolność do tworzenia dokumentacji fotograficznej i wideo. W ramach regularnych inspekcji można rejestrować szczegółowe obrazy oraz filmy, które później stanowią raporty postępu. Tego typu dokumentacja jest niezwykle cenna zarówno podczas kontroli jakości, jak i dla celów archiwizacyjnych. Zapis obrazu z dronów może być używany do analizy zmian w projekcie, a także jako materiał dowodowy w przypadku sporów związanych z wykonaniem budowy.
Szybkie wykrywanie błędów i odchyleń od projektu to kolejny ważny aspekt wykorzystania dronów. Dzięki precyzyjnym zdjęciom i analizie w czasie rzeczywistym, błędy w wykonaniu, takie jak niewłaściwie ułożone pokrycie dachowe czy niewielkie uszkodzenia materiałów, mogą zostać zauważone na wczesnym etapie, jeszcze przed zakończeniem budowy. Dzięki temu możliwe jest szybsze korygowanie problemów, co zapobiega ich eskalacji i potencjalnym kosztownym naprawom w przyszłości. 

Inspekcje dachów w trakcie eksploatacji budynków to ważny element utrzymania ich dobrego stanu technicznego. Drony z kamerami o wysokiej rozdzielczości umożliwiają zdalne i precyzyjne sprawdzanie stanu materiałów budowlanych, struktury oraz innych elementów, które mogą ulec uszkodzeniu w wyniku eksploatacji. Pozwala to na wczesne wykrycie problemów, minimalizując ryzyko poważniejszych uszkodzeń. 

Kolejnym aspektem kontroli istniejących dachów przy użyciu dronów jest zdolność do wykrywania przecieków, uszkodzeń oraz degradacji materiałów, które mogą zachodzić w wyniku długotrwałej eksploatacji. Dzięki zaawansowanym kamerom, drony mogą szybko zidentyfikować nieszczelności czy zniszczenia, które generują straty materialne oraz zwiększone koszty konserwacji budynku. Zdalna inspekcja pozwala także na monitorowanie zmian w strukturze dachu bez konieczności angażowania ekipy do ręcznej kontroli, co jest czasochłonne i kosztowne.
Drony wykorzystywane do inspekcji dachów mogą również być wyposażone w termowizyjne kamery oraz czujniki do monitoringu strat ciepła. Technologia termowizji polega na wykrywaniu miejsc utraty ciepła, co wskazuje na nieszczelności w dachu lub niewłaściwe wykonanie izolacji. Drony wyposażone w ten rodzaj sprzętu pozwalają na szybkie identyfikowanie obszarów wymagających poprawy, a to przekłada się na lepszą efektywność energetyczną budynku. Generalnie drony stosowane do inspekcji dachów przyczyniają się do oszczędności energii i zmniejszenia kosztów eksploatacji budynków.

• Bezpieczeństwo: drony zwiększają bezpieczeństwo na placu budowy. Dzięki możliwości przeprowadzania inspekcji bez potrzeby wchodzenia na dachy, eliminowane są ryzyka, takie jak upadki z rusztowań czy drabin. Zdalne monitorowanie całej powierzchni dachu redukuje zagrożenie dla pracowników.

• Szybkość: czas wykonania inspekcji dronami jest znacznie krótszy niż przy użyciu tradycyjnych metod. Drony przeprowadzają kompleksowe kontrole nawet w kilka minut, a dokumentacja wideo i zdjęcia mogą być natychmiast analizowane. To z kolei przyspiesza proces budowlany lub konserwacyjny, pozwalając na szybsze podejmowanie decyzji i działania.

• Precyzja: drony wyposażone w zaawansowane technologie, w tym kamery termowizyjne, pozwalają na precyzyjne wykrywanie usterek i problemów, które mogłyby umknąć tradycyjnym metodom inspekcji. Urządzenia te mogą zbierać dane w wysokiej rozdzielczości, umożliwiając dokładną ocenę stanu technicznego dachu i szybsze wykrywanie nieprawidłowości.

• Niższe koszty: dzięki zwiększonej wydajności i szybkości przeprowadzania inspekcji, zastosowanie dronów może przyczynić się do obniżenia kosztów związanych z procesami kontrolnymi. Oszczędności wynikają również z mniejszej liczby prac wysokościowych i zapotrzebowania na drogi sprzęt (np. rusztowania); tym samym ogranicza się ryzyko wypadków, które wiążą się np. z wysokimi odszkodowaniami.

• Regulacje prawne: w wielu krajach i regionach drony podlegają szczególnym regulacjom prawnym, które mogą ograniczać ich użycie, zwłaszcza w kontekście budowy w miastach czy w pobliżu ważnej infrastruktury. Operatorzy dronów muszą przestrzegać lokalnych przepisów dotyczących stref no-fly, licencji i zezwolenia na użytkowanie przestrzeni powietrznej. Dodatkowo, z uwagi na ochronę prywatności, inspekcje z wykorzystaniem dronów mogą wymagać specjalnych zgód, szczególnie w gęsto zaludnionych obszarach. 

• Warunki pogodowe: pogoda jest jednym z kluczowych czynników wpływających na zdolność do przeprowadzania inspekcji dronami. Silny wiatr, deszcz, śnieg czy niskie temperatury mogą uniemożliwić ich bezpieczne i efektywne użytkowanie. W trudnych warunkach pogodowych drony często tracą stabilność, a jakość rejestrowanych obrazów ulega pogorszeniu. Dlatego przed każdą inspekcją zaleca się dokładnie sprawdzić prognozy pogody.

• Konieczność przeszkolenia operatorów: aby drony mogły być wykorzystane w sposób bezpieczny i efektywny, konieczne jest odpowiednie przeszkolenie operatorów. Obsługa dronów wymaga zarówno znajomości zasad działania urządzenia, jak i umiejętności interpretacji danych zebranych podczas inspekcji. Dodatkowo, operatorzy muszą być świadomi przepisów prawnych i zasad bezpiecznego użytkowania dronów. 

Technologia dronów w branży budowlanej, w tym w inspekcjach dachów, rozwija się dynamicznie. Przyszłość tej technologii wiąże się z dalszymi innowacjami, które będą miały istotny wpływ na efektywność i dokładność przeprowadzanych inspekcji. 
Przyszłość dronów w budownictwie prawdopodobnie będzie związana z rozwojem automatycznych lotów inspekcyjnych. Drony wyposażone w zaawansowane systemy autonomiczne będą w stanie przeprowadzać inspekcje w pełni samodzielnie, zgodnie z wcześniej zaplanowaną trasą lotu. Takie rozwiązanie pozwoli na minimalizację ingerencji operatorów i umożliwi przeprowadzanie kontroli w sposób bardziej efektywny i dokładny. Automatyczne loty umożliwią regularne monitorowanie stanu technicznego dachu bez potrzeby manualnego sterowania, co zwiększy optymalizację procesów i redukcję błędów ludzkich.
Kolejnym obszarem związanym z rozwojem dronów najpewniej będzie ich integracja z systemami BIM i sztuczną inteligencją. Dzięki połączeniu danych zbieranych przez drony z modelem BIM, możliwe będzie tworzenie bardziej precyzyjnych cyfrowych modeli budynków. Będą one zawierać szczegółowe informacje na temat stanu technicznego i wymagań konserwacyjnych poszczególnych elementów konstrukcji, w tym dachu. Z kolei zastosowanie AI w analizie zdjęć umożliwi automatyczne wykrywanie problemów, takich jak uszkodzenia materiałów czy deformacje strukturalne, na podstawie analizy obrazu. To pozwoli na szybsze podejmowanie decyzji o potrzebnych naprawach.
Zastosowanie dronów otwiera także ogromne możliwości dla zarządców nieruchomości oraz firm serwisowych. Drony zapewnią regularne monitorowanie stanu technicznego budynków, a tym samym – wczesne wykrywanie uszkodzeń i optymalizację procesów konserwacyjnych. Dla firm zajmujących się utrzymaniem nieruchomości, urządzenia te będą stanowiły ważne narzędzia w zarządzaniu portfelem budynków. Ponadto, w przyszłości drony w jeszcze większym stopniu zautomatyzują proces monitorowania infrastruktury, ograniczając koszty związane z tradycyjnymi metodami kontroli.

Pierwszym krokiem do stworzenia skutecznej wizytówki online jest wybór odpowiedniej platformy, na której ją umieścisz. Wybór ten zależy od twoich potrzeb, branży, w której działasz, oraz od tego, gdzie najczęściej znajdują się Twoi potencjalni klienci.

Media społecznościowe to obecnie jedno z najpopularniejszych miejsc do promowania swojego wizerunku online. Każda z platform ma swoje unikalne cechy i zasięg, co pozwala na dotarcie do różnych grup odbiorców. Facebook to doskonały wybór, jeśli chcesz dotrzeć do szerokiej grupy odbiorców. Możesz stworzyć stronę biznesową, na której zaprezentujesz swoje usługi, dodasz zdjęcia z realizacji projektów oraz zbierzesz opinie od klientów. Instagram to idealna platforma dla osób, które mogą zaprezentować swoje usługi w sposób wizualny.

Jeśli działasz w specyficznej branży, rozważ założenie profilu na jednej z platform dedykowanych właśnie tej dziedzinie. Takie miejsca często skupiają klientów poszukujących konkretnej usługi i mogą stanowić cenne źródło nowych zleceń. 

Twoja wizytówka online musi zawierać podstawowe informacje, które pozwolą odwiedzającym szybko zorientować się, kim jesteś i co robisz:

Imię i nazwisko – to podstawa, ale warto dodać także swoje stanowisko lub specjalizację.
Dane kontaktowe – adres e-mail, numer telefonu i linki do mediów społecznościowych. Upewnij się, że są one łatwo dostępne.
Lokalizacja – jeśli pracujesz lokalnie, dodaj informacje o mieście lub regionie, w którym działasz.

To jedna z pierwszych rzeczy, które przyciągną uwagę odwiedzających. Wybierz zdjęcie, które jest jasne, wyraźne i profesjonalne. Najlepiej, aby było to zdjęcie, na którym wyglądasz przyjaźnie, ale jednocześnie poważnie i kompetentnie.

Pamiętaj o dobrej jakości i rozdzielczości zdjęcia.

Opis na wizytówce online powinien być zwięzły, ale jednocześnie pełen treści, których szuka klient. Zastanów się, co jest najważniejsze w Twojej pracy i co chcesz, aby odwiedzający wiedzieli o tobie na samym początku. Postaraj się przedstawić swoje umiejętności i doświadczenie w kilku zdaniach, które od razu przykują uwagę. Jeżeli klient znajdzie w odpisie odpowiedź na swoje potrzeby, sam poprosi o kontakt.

W Internecie klientów przyciąga coś, co mogą zobaczyć. Mogą być to zdjęcia i filmy z projektów, w trakcie trwania prac i skończonych realizacji. Jest to dowód na jakość i estetykę pracy. Bardzo dużą popularnością cieszą się porównania Przed/Po wykonaniu zlecenia . Dodatkowo regularność w portfolio zapewni klientów o rzetelności i profesjonalności. Pamiętaj o tym, aby zdjęcia i filmy były odpowiedniej jakości.

Zastanów się, jakie słowa kluczowe mogą wpisywać w wyszukiwarkę twoi potencjalni klienci. Spróbuj wpleść je w opisy na swojej wizytówce, aby zwiększyć swoje szanse na pojawienie się w wynikach wyszukiwania. Używaj hasztagów w mediach.

Sama wizytówka to nie wszystko – trzeba jeszcze zadbać o to, by ktoś ją znalazł. Promuj ją na swoich profilach w mediach społecznościowych, dodaj link do podpisu w e-mailach, a także wspomnij o niej w rozmowach z klientami. Możesz też rozważyć optymalizację pod kątem wyszukiwarek (SEO) lub nawet wykupienie reklamy, aby zwiększyć zasięg. Popularność wizytówek i profilów zwiększają regularnie pozyskiwane opinie od klientów.

Na koniec, warto wspomnieć o błędach, których należy unikać. Zbyt dużo informacji, nieaktualne dane, brak spójności wizualnej – to wszystko może zniechęcić potencjalnych klientów. Bardzo często można spotkać w Internecie wizytówki z nieaktualnymi godzinami pracy firmy, czy starymi numerami kontaktowymi, które działają jak antyreklama.

Systemy rynnowe można podzielić z uwagi na kształt poziomu rynnowego (rynny) oraz materiał wykonania. 
Pod względem formy wyróżniamy rozwiązania:
• klasyczne, czyli rynny półokrągłe, charakteryzujące się dnem zakrzywionym w okręg; widziane z boku kojarzą się z wycinkiem pierścienia;
• kwadratowe, w którym dno jest płaskie, a kąty proste; w przekroju bocznym przypominają otwarty od góry kwadrat lub prostokąt;
• rynny z maskownicą, gdzie elementy zarówno półokrągłe, jak i kwadratowe można ukryć i wkomponować tym samym w bryłę budynku, łącząc estetycznie dach bezokapowy z jego elewacją.

Systemy rynnowe powstają z takich materiałów, jak:
• stal – najbardziej popularna jest blacha powlekana powłoką cynkową, przy czym jej grubość nie powinna być mniejsza niż 275 g/m2; ważną rolę odgrywa także grubość stali – na polskim rynku w systemach rynnowych najczęściej ma ona 0,6 mm; równie istotna jest warstwa wykończeniowa odpowiadająca za trwałość koloru – nie może być mniejsza niż 0,25 μm; mniej popularne, choć tańsze, są rynny ocynkowane, bez powłoki kolorystycznej;
• PVC, czyli nieplastyfikowany polichlorek winylu – w tym przypadku niezwykle istotna jest trwałość profilu i koloru; niektórzy producenci, aby uzyskać najbardziej optymalne rozwiązania, podczas procesu wytwarzania łączą dwa różne typy PVC, stosują również specjalne dodatki i powłoki utrwalające barwy; 
• miedź – stop metalu szlachetnego – materiał jest trwały,
 ale bardzo czuły na obecność innych metali (koroduje w ich otoczeniu), naturalnie pokrywa się patyną (zmienia także kolor); montaż produktów miedzianych wymaga specjalistycznych narzędzi;
• tytan-cynk – stop cynku z dodatkiem tytanu, miedzi i aluminium – również pokrywa się ochronną warstwą patyny; dodatek tytanu wpływa na zwiększenie trwałości na kwaśne deszcze; systemy charakteryzują się wysoką wytrzymałością mechaniczną i odpornością na zarysowania, a także brakiem korozji na krawędziach ciętych;
• aluminium – rynny z tego materiału, podobnie jak stalowe, muszą być z zewnątrz zabezpieczone powłokami ochronnymi (o wskaźniku nie mniejszym niż 25 μm), ale nie wymagają cynkowania; grubość elementów to 0,8 mm; są trwałe, ale cechuje je duża czułość na środowisko, w jakim są montowane – aluminium źle znosi wysokie zasolenie.

Każdy element systemu rynnowego pełni inną funkcję. Warto wiedzieć, za co odpowiadają jego poszczególne części:
• rynna – transportuje wodę zebraną z linii okapu dachu do rury spustowej, jej przekrój poprzeczny odpowiada za przepustowość systemu;
• hak – w nim osadza się rynny; wyróżnia się haki doczołowe (instalowane do deski doczołowej), nakrokwiowe (wymagają wygięcia mocowania pod zaplanowany kąt dachu);
• rura spustowa – odpowiada za bezpieczny transport wody opadowej z rynny do osadnika lub rewizji; jej właściwy przekrój jest równie istotny, bo może mieć wpływ na możliwości odbioru deszczówki w całym systemie;
• obejma rury spustowej – służy do mocowania rury do ściany budynku, z trzpieniem lub stopką stanowi komplet pod płytę warstwową;
• lej spustowy/odpływ – umożliwia sprawną zmianę kierunku spływu wody z poziomu rynny do pionu spustowego;
• maskownice rynny – to części dostępne w niektórych systemach, muszą spełniać wiele wytycznych i jednocześnie być stabilnie zamocowane;
• elementy dodatkowe, takie jak narożniki zewnętrzne i wewnętrzne, denka rynny, rewizje, mufy do rur spustowych.

Proces doboru rynien składa się z kilku etapów. W pierwszej kolejności należy mieć na uwadze poprawne rozwiązania techniczne, zaś w drugiej – estetyczne (kształt czy kolor).
Przede wszystkim trzeba określić tzw. efektywną powierzchnię dachu (EPD), na podstawie wzoru:
EPD = (C/2 + B) x L,
gdzie:
C – to wysokość połaci,
B – odległość od narożnika do kalenicy w poziomie,
L – długość dachu.
Powyższe obliczenie wykonuje się przy założeniu, że natężenie opadów wynosi 75 mm/ha, a spadek dachu ma maks. 50°. Dla konstrukcji o spadku mniejszym niż 10° lub płaskich maksymalna efektywna powierzchnia dachu równa się jego powierzchni.
Jeżeli rynna będzie wyposażona w łuki, powierzchnię dachu należy zwiększyć o odpowiedni procent:
• dla łuków umieszczonych do 2 m od odpływu – o 10%;
• dla łuków ulokowanych powyżej 2 m – o 5%.
Wyliczenie EPD dostarcza informacji o tym, jaka powinna być średnica rynien i rur spustowych. Otrzymany wynik należy porównać z tabelą wydajności danego rozmiaru systemu rynnowego, uwzględniającego wybór ustawienia rury spustowej.
Podczas podejmowania decyzji o systemie istotne są również szczegóły konstrukcyjne budynku, np. bezokapowy nie może być zainstalowany (lub będzie to trudne), jeżeli nie został przewidziany w projekcie danego obiektu. Kolejnym kryterium jest estetyka. Ważne, aby system rynnowy był dobrany do charakteru posesji, np. w przypadku budynku nowoczesnego, z dachem dwuspadowym, gdzie na elewacji zastosowano chłodne odcienie, a stolarka jest w ciemnym kolorze, naturalną kontynuacją aranżacji powinien być kwadratowy model rynny lub z maskownicą.

Stwarzają one zagrożenia zarówno dla pracowników, jak i osób z nimi niezwiązanych. Do najważniejszych niebezpieczeństw można zaliczyć:
• upadek z wysokości,
• porażenie prądem w zetknięciu z linią elektryczną,
• zranienie ostrymi narzędziami używanymi w pracy,
• poparzenia gorącymi materiałami,
• poparzenie słoneczne skóry,
• obrażenia wynikające z wymuszonej pozycji ciała (na kolanach, z podparciem jedną ręką) oraz konieczności przenoszenia ciężarów (rolek papy, dachówek i in.), które mogą powodować bóle pleców, ramion, rąk i nóg,
• związane z używaniem różnych materiałów (np. rozpuszczalniki, smoła), które zawierają substancje chemiczne mogące zagrażać zdrowiu oraz powodować m.in. choroby 
nowotworowe,
• związane ze zmiennymi warunkami atmosferycznymi, mogące wywoływać problemy zdrowotne.
Dekarz pracujący na dachu powinien być świadomy zagrożeń i czynników powodujących wypadki oraz dbać o bezpieczeństwo własne, współpracowników i osób, które mogą się znaleźć w pobliżu prac dekarskich. 
Wszystkie czynności wykonywane są w zmiennych warunkach pogodowych, w wymuszonym tempie i pod presją czasu. Bardzo często prace na budowie realizowane są jednocześnie przez kilku wykonawców, zmieniających swoich pracowników. Są to czynniki, które przy braku właściwego planowania i koordynacji prac mogą negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo.
Wykonawca powinien szczegółowo określić wymagania BHP przy realizowaniu prac dekarskich, zapewnić bezpośredni nadzór oraz odpowiednie środki zabezpieczające. 
Do najważniejszych zagadnień, które należy wziąć pod uwagę przy planowaniu prac dachowych, należą:
• zabezpieczenie pracowników przed upadkiem z wysokości,
• transport materiałów na dach,
• wygrodzenie i oznakowanie strefy niebezpiecznej oraz wykonanie daszków ochronnych,
• wejście i zejście z dachu,
• instruktaż dla pracowników.

W celu zabezpieczenia osób wykonujących dachowe prace dekarskie przed upadkiem z wysokości należy w pierwszej kolejności stosować środki ochrony zbiorowej. Należą do nich balustrady, rusztowania, siatki ochronne i bezpieczeństwa. W przypadku gdy nie ma możliwości ich użycia dopuszczalne jest wykorzystanie środków ochrony indywidualnej, szczególnie takich jak szelki bezpieczeństwa. Należy jednak pamiętać, że jest przy nich wymagana większa odpowiedzialność i dyscyplina ze strony pracowników, a także stała obecność osoby nadzorującej w miejscu prowadzonych robót.
Dekarze wykonujący prace w pobliżu krawędzi dachu płaskiego lub o nachyleniu do 20% są zobowiązani mieć odpowiednie zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości.
Na dachu o nachyleniu powyżej 20% natomiast, jeżeli nie korzysta się z rusztowań ochronnych, należy stosować środki ochrony indywidualnej lub inne urządzenia zabezpieczające.

Podczas prowadzenia dachowych robót dekarskich ze względu na zagrożenie dla zdrowia lub życia osób postronnych wykonawca powinien wygrodzić i oznakować strefę niebezpieczną, przygotować daszki ochronne w ogólnodostępnym miejscu prowadzenia prac na dachach, rusztowaniach i przy ciągach lub przejściach komunikacyjnych. Konieczne jest również kontrolowanie dostępu osób niepowołanych do miejsc zagrożonych upadkiem przedmiotów lub materiałów. Szczególną uwagę należy zwrócić na organizację robót i przestrzegać następujących zasad:
• prace na dachu muszą być wykonywane przez co najmniej dwie osoby w celu zapewnienia asekuracji,
• materiały i wyroby dekarskie należy podnosić w wiązkach lub pojemnikach do tego przeznaczonych i składać w miejscu wskazanym przez kierownika budowy, brygadzistę bądź inną osobę kierującą pracami;
• na dachach krytych elementami o niskiej wytrzymałości trzeba układać przenośne mostki zabezpieczające;
• praca na dachu może być prowadzona tylko przy sprzyjającej pogodzie; roboty należy przerwać przy nastaniu zmierzchu, 
gęstej mgły, opadów deszczu lub śniegu, gołoledzi i wiatru o szybkości przekraczającej 10 m/s;
• materiały składowane na dachu trzeba zabezpieczyć przed zsunięciem;
• w czasie przerw w pracy na dachu lub po jej zakończeniu materiały, narzędzia, opakowania itp. powinny być usunięte z dachu lub umocowane w sposób wykluczający upadek na niższy poziom;
• podnoszenia i opuszczania materiałów oraz narzędzi należy dokonywać w sposób wykluczający spadek z wysokości lub zaczepienie o konstrukcję budynku;
• trzeba zwrócić uwagę na dostawę pojemników z gorącym lepikiem; do przygotowania mas bitumicznych powinno się 
używać wyłącznie kotłów uchylnych zaopatrzonych w pokrywy, które należy wypełniać nie więcej niż do ¾ ich wysokości.

Przed przystąpieniem do robót na dachu dekarze powinni:
• odbyć profilaktyczne badania lekarskie i uzyskać orzeczenie o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy, w tym na wysokości;
• zostać poddani instruktażowi dotyczącemu imiennego podziału pracy, kolejności wykonywania zadań i wymagań BHP przy poszczególnych czynnościach.
Podczas szkolenia należy zapoznać ich z warunkami środowiska pracy, a w szczególności ze sposobem wejścia na dach i zejścia z niego, transportu i odbioru materiałów na dachu, a także rodzajem zastosowanych zabezpieczeń pracowników przed upadkiem z wysokości (środkami ochrony zbiorowej i indywidualnej).

Według uregulowań prawnych pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan BHP w zakładzie pracy i jest zobowiązany do ochrony życia i zdrowia swoich pracowników przy zastosowaniu wszystkich możliwych zdobyczy techniki. Musi on również przeprowadzić szkolenie BHP stosowne do stanowiska pracy i zagrożeń z nim związanych, a także dostarczyć nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej.
Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie konserwacji sprzętu i zagwarantowanie jego właściwego działania. W żadnym wypadku niezabezpieczony pracownik nie może przystąpić do pracy.
Dachowe prace dekarskie wiążą się z szeregiem zagrożeń wynikających m.in. z:
• wykonywania pracy na wysokości, a po części na skraju dachu i poruszania się po stromych powierzchniach,
• używania ognia do zgrzewania materiałów bitumicznych lub podgrzewania mas bitumicznych, a także towarzyszącego temu procesowi wydzielania się szkodliwych substancji,
• oślepienia spowodowanego odbiciem światła od powierzchni blaszanych,
• używania materiałów z ostrymi i wystającymi krawędziami.

Dachowe prace dekarskie należą do prac szczególnie niebezpiecznych i trzeba je prowadzić pod bezpośrednim nadzorem uprawnionych osób, które przebywają cały czas w miejscu wykonywania robót. Są one zobowiązane do:
• egzekwowania stosowania środków ochrony zbiorowej (rusztowania, siatki bezpieczeństwa, balustrady ochronne), a w drugiej kolejności zabezpieczeń chroniących pojedyncze osoby,
• dopilnowania, aby prace były wykonywane wyłącznie w warunkach atmosferycznych niezagrażających zdrowiu i życiu pracowników,
• rozpoznawania zagrożenia i rozumienia sposobów funkcjonowania stosowanych systemów pracy oraz dysponowania umiejętnością ich wykorzystywania, w tym m.in. montażu zabezpieczenia krawędzi dachu, obsługi przejezdnych podestów roboczych, ręcznego transportu materiałów,
• dopilnowania przeprowadzania instruktażu przed rozpoczęciem robót,
• instruktażu użytkowania oraz egzekwowania stosowania indywidualnego sprzętu zabezpieczającego przed upadkiem z wysokości.

Przed przystąpieniem do prac na dachu wykonawca powinien podjąć decyzję o sporządzeniu właściwej dokumentacji dotyczącej robót – instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy czy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Plan (BIOZ) przygotowuje się, jeżeli:
• w trakcie budowy wykonywany będzie przynajmniej jeden typ robót budowlanych:
– którego charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwarza szczególnie wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a w szczególności przysypania ziemią lub upadku z wysokości,
– przy jego realizowaniu występują działania substancji chemicznych lub czynników biologicznych zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu ludzi, stwarzających zagrożenie promieniowaniem jonizującym,
– prowadzony w pobliżu linii wysokiego napięcia lub czynnych linii komunikacyjnych;
• przewidywane roboty budowlane mają trwać dłużej niż 30 dni roboczych i jednocześnie będzie przy nich zatrudnionych co najmniej 20 pracowników lub ich pracochłonność przekroczy 500 osobodni.

W utrzymaniu właściwego poziomu BHP podczas prac dekarskich pomocne mogą być następujące działania profilaktyczne:
• stosowanie sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości (szelki bezpieczeństwa z linką bezpieczeństwa i urządzeniem samohamownym/samozaciskowym) i odpowiednich rusztowań lub pomostów oraz obuwia ochronnego ze spodami przeciwpoślizgowymi;
• sprawdzanie drabin przed wejściem na nie; nie należy wchodzić na drabinę niestabilnie ustawioną lub o śliskich szczeblach;
• stosowanie środków ochrony oczu, uszu, głowy i rąk oraz układu oddechowego (hełmy ochronne, gogle, rękawice antywibracyjne i ochronne, ochronniki słuchu, maski i inne); należy stosować kremy zabezpieczające przed promieniowaniem UV;
• podczas pracy z ostrymi narzędziami korzystanie z rękawic chroniących przed skaleczeniem;
• stosowanie bezpiecznych metod podnoszenia i przenoszenia ciężkich lub nieporęcznych ładunków oraz urządzeń mechanicznych ułatwiających to zadanie.